Περιπλάνηση

Βρές και σύ το όνειρο να τρέξεις, να χαθείς,

με την ελπίδα οτι το αύριο καλύτερη θα σέ βρει.

Μάθε οτι αξίζει δυνατά να αισθανθείς,

στα μονοπάτια του μυαλού σου να χορέψεις.

Και όταν μια μέρα φωτεινή, σε ξέφρενους ρυθμούς,

εσύ τη ζάλη καταφέρεις να μεθύσεις

από το άρωμα της ίδιας της ζωής,

θα δείς οτι τον άξιζε το δρόμο η ουσία,

και είναι γλυκιά η ζέση της, κρυφή η αρμονία..

Στης μοναξιάς τη λύτρωση, η ευχή,

οτι η εικόνα της σκιάς σου θα σαλέψει

και η λαχτάρα για το ανείπωτο θαρθεί

όσο χρειάζεται να γίνει πράξη η σκέψη.

Μην κοιμηθείς !

Όταν πέφτει το φεγγάρι

Θρυμματισμένος καθρέφτης

Ό ίσκιος μεγαλώνει ανάμεσα μας

Μεσουράνιο

Μεσουράνιο μου μοιάζει και απόψε το δείλι.
Κάθε σου ομορφιά σεμνή και μετρημένη.
Ο χώρος μοιάζει φτιαμένος για να σε χωράει.
Κάθε λουλούδι τρυφερό,
κάθε ολοκρουστάλλωτη δροσοσταλίδα,
κάθε διαμάντι και τοπάζι σου πρέπει...

Ο Ήλιος

Η πόλη ζωντανή, να με κοιτάει
Και΄γώ να περιμένω δυό ηλιαχτίδες...
Ο Ήλιος για να βγεί παρακαλάει,
Στον κόσμο να χαρίσει δυο ελπίδες.

Μα είναι τόσο δύσκολη η ανατολή του,
Στα άδυτα του Σύμπαντος χαμένος...
Ένας αρχαίος φύλακας κρατάει το κλειδί του,
Και παραμένει αιώνες κλειδωμένος.

Στην Νύχτα...

Γλυκά αρώματα βυθίζονται στην αίσθηση της πηγής

και ντύμα αστρόφωτο ορώ, της νιότης το σημάδι συλλογίζομαι.

Καθρέπτης της ψυχής μου το αχανές της κοσμικότητας,

βυθίζομαι αιωρούμενος στο Είναι του Φωτός,

σκήπτρο κρατώντας, ακτίνας σημάδι.


Φεύγει η ψυχή και αφήνει στάχτη, σπέρμα γεννήσεως.

Άραγε θάνατος να’ναι ή αναγέννηση στου πυρός το κάλλος ; Ανάσα......