Γλυκά αρώματα βυθίζονται στην αίσθηση της πηγής
και ντύμα αστρόφωτο ορώ, της νιότης το σημάδι συλλογίζομαι.
Καθρέπτης της ψυχής μου το αχανές της κοσμικότητας,
βυθίζομαι αιωρούμενος στο Είναι του Φωτός,
σκήπτρο κρατώντας, ακτίνας σημάδι.
Φεύγει η ψυχή και αφήνει στάχτη, σπέρμα γεννήσεως.
Άραγε θάνατος να’ναι ή αναγέννηση στου πυρός το κάλλος ; Ανάσα......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου