Ο Υφαντοκοσμος ειναι ενας κοσμος φαντασιας,ελπιδας και ονειρου. Μια κιβωτος αγαπης μεσα στο συμπαν, που ζει μεσα στο υφαδι ενος παραξενου χαλιου βυθισμενος στο ληθαργο. Θα αφυπνιστει μονο οταν η αγαπη ξυπνησει ξανα...
20.6.08
Λευκά δωμάτια
Πέρασαν οι μέρες
Δίχως χρώμα και φωνή
Πέρασαν και ξέχασαν να κλέψουν τη στιγμή
Χάθηκαν οι σκέψεις
Μες του γέλιου τη γιορτή
Και σε λευκά δωμάτια ψαξαν το γιατί
Αύριο ίσως να ξεχαστώ, να κρυφτώ πριν έρθει το
αύριο κάθε τέλος φαντάζει μικρό σαν όνειρο,
αύριο ίσως κάθε λεπτό που περνά να ‘ναι αρκετό
Ζωές μαζί που γέρασαν
και σύραν’ το χορό
ζωές που ισορρόπησαν μα πέσαν’ στο γκρεμό
Πέρα απ’ τα παλάτια
Που σου τάζανε χρυσό
Γύρεψα τη λάμψη σου και πλήρωσα γι’ αυτό
Αύριο ίσως να ξεχαστώ, να κρυφτώ πριν έρθει το
αύριο κάθε τέλος φαντάζει μικρό σαν όνειρο
αύριο ίσως κάθε λεπτό που περνά να ‘ναι αρκετό
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου