Ταρώ... του έρωτα

Άραγε πως γεννιέται
από ένα τίποτα η επιθυμία...

Τίτος Πατρίκιος


Απόψε είμαι στην αγκαλιά σου και ελπίζω και στα όνειρα σου...

Ασέλωτες Επιθυμίες...

...επιθυμία ασέλωτη φοράδα

με ύπουλη αφθονία αναρρίχησης

σμίγουν στον ύπνο και το ξύπνο μου

ισόβιες διαθέσεις με νήπια βήματα,

φυλλόδενδρα ευκτικής


με το μεγάλο κίνδυνο ανδρειωμένης μπόρας

εφηβείες δαμασκηνιές μες σε χαλκόδετες ορμές

ποτάμια υφιστάμενα στα κόκαλα της μοναξιάς

στις λέξεις που έντυσαν κατάσαρκα

είλωτες υπερρεαλισμούς...

ΧΙΙ

Η μικρή ελιά για πρώτη φορά γέμισε καρπό. Ο γεωργός την αγαπούσε, γιατί του θύμιζε την πρώτη του αγάπη, κοντή και στρουμπουλή. Της είχε φτιάξει ένα περιδέραιο με ασπρισμένες πέτρες και συχνά καθόταν και κουβέντιαζε μαζί της τα όνειρα και τις αναμνήσεις του. Η ελιά κάθε μέρα και πιο όμορφη.

Ένα πρωί του Νοέμβρη, ο γεωργός άπλωσε τα πανιά κι άρχισε να τη ραβδίζει. Πάνε οι ελιές, πάνε τα φύλλα, πάει η ομορφιά. Η ελιά μέσα στα αναφιλητά της μονολογούσε:

-Μ’ αγαπούσε και με χάλασε; Πώς εννοεί ο άνθρωπος την αγάπη; Έλεγε και ξανάλεγε. Τότε ακούει μια μαργαρίτα να της λέει: -Άκουσε να σου πω! Ο άνθρωπος δεν ξέρει την αγάπη. Μην τον παρεξηγείς.

Όνειρο μου...

Ο ύπνος έχει πάρει τ' αποτύπωμά σου
και το χρώμα από τα μάτια σου.

Πωλ Ελυαρ / απόσπασμα

Μαντινάδες φωτιάς

Ξύπνησε, αστέρι τ’ ουρανού,

του ήλιου θυγατέρα,

κι έβγα στο παραθύρι σου

να γίνει η νύχτα μέρα.

Πρόβαλε, φέξη τ’ ουρανού

και στόλισμα του κόσμου,

το νου μου και το λογισμό

απού μου πήρες δώσ’ μου.

Πρόβαλε, λέω, πρόβαλε,

να δεις και να σε δούνε

δυο μάθια που σε ρέγουνται

κι απού σε μπεγεντούνε.

Πρόβαλε, λέω, πρόβαλε

απού το παραθύρι

να δεις τον κόσμο που κεντά

χωρίς φωθιά κι απύρι.

.

.

.

Φως και σκοτάδι

Αν δεν καώ εγώ
αν δεν καείς εσύ
αν δεν καούμε εμείς
πώς θα γενούνε
τα σκοτάδια
λάμψη;

Παιχνιδίσματα

- Τί κρατάς;
- Για σένα είναι
- Τί είναι;
- Εεεε άνοιξέ το.
- Αααα ένα "σ'αγαπώ"
- Σ'αρέσει;
- Τί έχει μέσα;
- Άνοιξε το είπα
- ......
- Τί;
- Είναι άδειο
- Μα αφού είναι σ'αγαπώ τί ήθελες να έχει μέσα;
- Ζωή
- Δεν έχει;
- Όχι
- Και τώρα;

- Δεν ξέρω, αλλά φοβάμαι να το πάρω.
- Δεν το θέλεις;
- Ζωντάνεψέ το μου
- Πώς;
- Πες μου τί γράμματα έχει
- Σίγμα
-Πού το βάζουν το σίγμα;
- Συνήθως κοιμάται γιατί είναι κουρασμένο, βλέπεις σέρνει όλη τη λέξη
- Μετά;
- Άλφα
- Τί κάνει το άλφα;
- Κοιτάει μπροστά, προσπαθεί να ενωθεί με το επόμενο που είναι το γάμα για να διαφέρει από το άλλο άλφα που υπάρχει μετά.
- Γιατί θέλει να διαφέρει;
- Για να ξεχωρίζει πιό πολύ
- Δε μ'αρέσει η λογική του αλλά συνέχισε, πές μου για το γάμα.
- Μάλλον νιώθει άβολα
- Γιατί;
- Γιατί είναι ανάμεσα στα δύο άλφα κι εκείνο απ'αριστερά του όλο του κολλάει
- Μετά;
- Μετά πάλι άλφα
- Σαν το άλλο;
- Όχι ακριβώς μάλλον πιό ώριμο.Ίσως να φταίει που έχει παρέα το πι
- Πι;
- Ναι το πι που ακολουθεί
- Νόμιζα πως αυτό κάνει παρέα με το ωμέγα
- Όχι το ωμέγα είναι πάντα μόνο
- Γιατί;
- Έχει κατάθλιψη
- Γιατί;
- Γιατί ξέρει πως είναι η τελεία στο ψέμα
- Ποιό αγαπάς πιό πολύ;
- Το ωμέγα
- Γιατί;
- Γιατί τόση ώρα σου λέω ψέμματα
- Δε μ'αγαπάς;
- Δεν ξέρω...

Γυναίκα

Εν κάλλει γυναικός πολλοί επλανήθησαν και εκ τούτου φιλία ως πυρ ανακαίεται

(Σοφία Σειράχ, Θ 8 )